Kurs rozszerza wiadomości z zakresu Techniki Wysokich Napięć. Omawia na bazie eksploatacyjnych narażeń układów izolacyjnych i wymagań wynikających z koordynacji izolacji i doboru napięć probierczych zasady analizy stosowanych w praktyce rozwiązań izolacyjnych. W szczególności analiza ta dotyczy linii napowietrznych i kablowych, izolatorów wsporczych i przepustowych. Omawia się także pracę izolacji w warunkach zabrudzeniowych oraz  w gazach sprężonych i w próżni. Osobne zagadnienie stanowią procesy degradacji izolacji i wskaźniki jej oceny, prowadzące do prognozowanie czasu życia. Istotne wsparcie w tym zakresie zapewniają badania i monitoring stanu izolacji podstawowych urządzeń wysokiego napięcia procujących w systemie elektroenergetycznym - zespoły probiercze 50 Hz, niskoczęstotliwościowe i oscylacyjne tłumione, pomiary wyładowań niezupełnych, wskaźniki diagnostyczne, badania modelowe układów wsporczych oraz przepustowych.

Treści przedmiotu dotyczą podstawowych rodzajów przepięć z uwzględnieniem układów sieci, procesów łączeniowych w układach elektroenergetycznych i specyfiki przebiegów falowych w liniach długich. Na podstawie zjawisk towarzyszącym wytrzymałości elektrycznej przy dużych odstępach izolacyjnych oraz charakterystyk ograniczników obniżających poziom przepięć analizuje się zasady koordynacji izolacji  i dobór napięć probierczych. W kontekście wsparcia rozeznania co do poziomu narażeń występujących w sieci elektroenergetycznej omawia się parametry jakościowe energii elektrycznej, sposoby ich poprawy i  pomiaru. 

Omówienie podstawowych układów logicznych takich jak: bufory, rejestry, zatrzaski, dekodery, translatory napięć, przełączniki analogowe, przełączniki cyfrowe, przetworniki ADC, przetworniki DAC. Opis działania mikroprocesorowych układów sterowania bazujących na procesorach DSP, układach FPGA, mikrokontrolerach. Nawiązanie do języków programowania  C oraz HDL. Kurs składa się z dwóch części, pierwsza obejmuje 4 wykłady oraz kolokwium, druga 4 laboratoria oraz zaliczenie.