Deja vu

O związku znaku pochodnej z monotonicznością funkcji już było

Związek między monotonicznością funkcji a znakiem jej pochodnej

Gdy funkcja rośnie -- przyrost wartości jest dodatni, pochodna jest dodatnia.
Gdy funkcja maleje -- przyrost wartości jest ujemny, pochodna jest ujemna.
Gdy funkcja jest stała -- przyrost wartości jest zerowy, pochodna równa się zero.

 

A kiedy funkcja osiąga wartości największe i najmniejsze, tzw. ekstrema lokalne ?

Przyjżyj się przykładowemu wykresowi po prawej.

W punktach, w których funkcja osiąga ekstremalne wartości, pochodna jest równa zero albo nie da się jej policzyć.

W pozostałych punktach pochodna jest dodatnia lub ujemna.

Ale, jak widać na wykresie po lewej

f'(x)=0 lub f'(x)=? nie gwarantuje istnienia ekstremum

Jeżeli pochodna nie zmienia znaku, to funkcja nie zmienia monotoniczności.

Jeżeli przedział jest otwarty   \([a,b)\)   to w punkcie x=b może nie być osiągnięta najmniejsza lub największa wartość.

Kiedy funkcja posiada ekstremum - wartość największą bądź najmniejszą - w punkcie   \(x_0\)  ?

rozwin Warunek konieczny

Funkcja może posiadać ekstremum tylko w punktach, w których

\(f'(x_0)=0\)   lub   \(f'(x_0)\)   nie istnieje

Są to tzw. punkty krytyczne.

rozwin Warunek dostateczny

Aby punkt krytyczny był ekstremum, funkcja musi zmieniać monotoniczność wokół tego punktu, czyli

\(f'(x)\)   musi zmieniać znak wokół punktu   \(x_0\)

  • Jeżeli   \(f'(x)\)   zmienia znak z   \(+\)   na   \(-\)   to punkt   \(x_0\)   jest maksimum lokalnym
  • Jeżeli   \(f'(x)\)   zmienia znak z   \(-\)   na   \(+\)   to punkt   \(x_0\)   jest minimum lokalnym

 

Masz za sobą 100% lekcji
100%