- Nauczyciel: Anna Górka
- Nauczyciel: Mariya-Veronika Mochulska
- Nauczyciel: Magdalena Szarejko
- Nauczyciel: Anna Górka
- Nauczyciel: Magdalena Szarejko
- Nauczyciel: Anna Górka
- Nauczyciel: Mariya-Veronika Mochulska
Prowadzący: A.Rubczak, P.Smolnicki
Celem zajęć jest zapoznanie studentów I roku studiów inżynierskich Gospodarki Przestrzennej z problematyką planowania rozwoju złożonych organizmów miejskich na przykładzie dzielnic mieszkaniowych i obszarów problemowych Aglomeracji Gdańskiej. Zadaniem do wykonania jest analiza i ogólna wizja urbanistyczna dzielnicy dużego miasta. Studenci zapoznają się z koniecznością podejścia systemowego i współpracy z różnymi specjalistami w podnoszeniu jakości struktur miejskich, z uwzględnieniem uwarunkowań funkcjonalno-przestrzennych, środowiskowych, kulturowych i krajobrazowych i potencjału struktur miejskich, badanych w różnych skalach.
Ćwiczenia projektowe obejmują:
- wieloaspektową analizę struktury funkcjonalno-przestrzennej wybranej dzielnicy oraz jej powiązań z otoczeniem
- określenie wartości i problemów dzielnicy
- propozycję ogólnej wizji przekształceń dzielnicy (wraz z uproszczoną makietą).
Ćwiczenia w formie seminarium stanowią uzupełnienie ćwiczeń projektowych. Podczas seminarium poszczególne grupy omawiają dobrane inspiracje ze świata, dotyczące wybranych problemów i zagadnień związanych z projektem. Mają one uzupełnić / wzbogacić projekty, nawiązując do najnowszych trendów urbanistycznych (takich jak projektowanie w odpowiedzi na zmiany klimatyczne, waterfronty wielofunkcyjne, systemy zieleni miejskiej).
- Nauczyciel: ANNA Rubczak
- Nauczyciel: PIOTR SMOLNICKI

Założenia:
Zajęcia bazują na indywidualnej i samodzielnej pracy studenta, wykorzystują nabytą przez niego wiedzę o terenie oraz jego obserwacje i spostrzeżenia udokumentowane zdjęciami i szkicami rysunkowymi. Sposób poznawania nie ma charakteru systematycznej pracy naukowej. Student pozostaje obserwatorem rejestrującym swoje wrażenia. Efektem jego pracy jest subiektywny zapis obserwacji przestrzennych, społecznych i kulturowych, które w trakcie zajęć poddawane są analizie i ocenie oraz stają się przedmiotem działań projektowych.
Cel kształcenia:
Celem zajęć jest rozumienie specyfiki i wiedza o krajobrazie oraz kształtowanie umiejętności definiowania, rozwiązywania i zapisu zagadnienia projektowego. Celem edukacyjnym programu jest kształtowanie postawy skierowanej ku ideom zrównoważonego rozwoju. Zajęcia mają wieloaspektowy charakter. Służą rozwijaniu praktycznych umiejętności projektowania i planowania w krajobrazie.
Obowiązująca obecnie doktryna zrównoważonego rozwoju oznacza zmianę priorytetu działań w przestrzeni z zachowawczej ochrony obiektów, miejsc i krajobrazów na ochronę przez adaptację i użytkowanie. Konsekwencją takiego ujęcia jest nacisk na skuteczność praktycznych działań projektowych a nie tylko na umiejętność przeprowadzenia klasycznych analiz przestrzennych i krajobrazowych. Wobec tego znaczenia nabiera umiejętność rozpoznawania relacji społecznych, kulturowych i ekonomicznych kształtujących strukturę przestrzenną oraz tkwiących w niej możliwości rozwojowych i adaptacyjnych.
Przebieg projektowania:
Studenci otrzymują informację o temacie i treści wszystkich zadań na początku semestru. Pozwala im to na ewentualne uzupełnienie potrzebnych w trakcie zajęć materiałów oraz na przygotowanie bieżących opracowań. Opracowanie nowego tematu poprzedza omówienie zagadnienia. Na każde zadanie przeznaczona jest w harmonogramie odpowiednia liczba godzin projektowych. Studenci pracują w trakcie zajęć samodzielnie, zgodnie z uzyskanymi wskazówkami.
Warunki zaliczenia:
Ocena z ćwiczeń na koniec semestru jest średnią wszystkich otrzymanych ocen. Oceniane będą: jakość merytoryczna treść opracowań i graficzna, trafność wyboru problemu projektowego, trafność rozwiązań projektowych, samodzielność i innowacyjność; terminowość pracy oraz postępy w pracy.
Kolokwium zaliczające wykłady.
Forma realizacji:
Przedmiot realizowany jest w formie pracy własnej studentów na zajęciach. Proces projektowania podzielony jest na etapy wg harmonogramu, w trakcie których studenci wykonują zadania cząstkowe, zgodnie z przyjętą metodą projektowania w kształtowaniu krajobrazu. Opracowania mają charakter indywidualny/grupowy. Efekty pracy studenci przedstawiają na kartkach białego papieru formatu A3 w układzie poziomym, uporządkowane w zestawach odpowiadających poszczególnym zadaniom. Dopuszczalna jest zróżnicowana technika opracowań: rysunek odręczny, fotografia, wizualizacja. Zajęcia prowadzone są w formie: prezentacji, dyskusji, korekty indywidualnej/grupowej.
- Nauczyciel: Aleksandra Karpińska
- Nauczyciel: Marta Koperska-Kośmicka
- Nauczyciel: Magdalena Szarejko

- Nauczyciel: NATALIA Sokół
Projektowanie oraz ćwiczenia
- Nauczyciel: Magdalena Rembeza
- Nauczyciel: Aleksandra Sas-Bojarska

Celem zajęć jest rozumienie specyfiki i wiedza o krajobrazie oraz kształtowanie umiejętności definiowania,
rozwiązywania i zapisu zagadnienia projektowego. Celem edukacyjnym programu jest kształtowanie
postawy skierowanej ku ideom zrównoważonego rozwoju. Zajęcia mają wieloaspektowy charakter. Służą
rozwijaniu praktycznych umiejętności projektowania i planowania w krajobrazie.
- Nauczyciel: Aleksandra Karpińska
- Nauczyciel: Marta Koperska-Kośmicka
- Nauczyciel: Anna Górka
- Nauczyciel: Marta Koperska-Kośmicka
Autorska propozycja zajęć:
Założenia:
Zajęcia bazują na indywidualnej i samodzielnej pracy studenta, wykorzystują nabytą przez niego wiedzę o terenie oraz jego obserwacje i spostrzeżenia udokumentowane zdjęciami i szkicami rysunkowymi. Sposób poznawania nie ma charakteru systematycznej pracy naukowej. Student pozostaje obserwatorem rejestrującym swoje wrażenia. Efektem jego pracy jest subiektywny zapis obserwacji przestrzennych, społecznych i kulturowych, które w trakcie zajęć poddawane są analizie i ocenie oraz stają się przedmiotem działań projektowych.
Cel kształcenia:
Celem zajęć jest rozumienie specyfiki i wiedza o krajobrazie oraz kształtowanie umiejętności definiowania, rozwiązywania i zapisu zagadnienia projektowego. Celem edukacyjnym programu jest kształtowanie postawy skierowanej ku ideom zrównoważonego rozwoju. Zajęcia mają wieloaspektowy charakter. Służą rozwijaniu praktycznych umiejętności projektowania i planowania w krajobrazie.
Obowiązująca obecnie doktryna zrównoważonego rozwoju oznacza zmianę priorytetu działań w przestrzeni z zachowawczej ochrony obiektów, miejsc i krajobrazów na ochronę przez adaptację i użytkowanie. Konsekwencją takiego ujęcia jest nacisk na skuteczność praktycznych działań projektowych a nie tylko na umiejętność przeprowadzenia klasycznych analiz przestrzennych i krajobrazowych. Wobec tego znaczenia nabiera umiejętność rozpoznawania relacji społecznych, kulturowych i ekonomicznych kształtujących strukturę przestrzenną oraz tkwiących w niej możliwości rozwojowych i adaptacyjnych.
Przebieg projektowania:
Studenci otrzymują informację o temacie i treści wszystkich zadań na początku semestru. Pozwala im to na ewentualne uzupełnienie potrzebnych w trakcie zajęć materiałów oraz na przygotowanie bieżących opracowań. Opracowanie nowego tematu poprzedza omówienie zagadnienia. Na każde zadanie przeznaczona jest w harmonogramie odpowiednia liczba godzin projektowych. Studenci pracują w trakcie zajęć samodzielnie, zgodnie z uzyskanymi wskazówkami. Prace zbierane są wraz z końcem zajęć. Każda praca jest oceniana oddzielnie.
Warunki zaliczenia:
Ocena z ćwiczeń na koniec semestru jest średnią wszystkich otrzymanych ocen. Oceniane będą: jakość merytoryczna treść opracowań i graficzna, trafność wyboru problemu projektowego, trafność rozwiązań projektowych, samodzielność i innowacyjność; terminowość pracy oraz postępy w pracy.
Kolokwium zaliczające wykłady.
Forma realizacji:
Przedmiot realizowany jest w formie pracy własnej studentów na zajęciach. Proces projektowania podzielony jest na etapy wg harmonogramu, w trakcie których studenci wykonują zadania cząstkowe, zgodnie z przyjętą metodą projektowania w kształtowaniu krajobrazu. Opracowania mają charakter indywidualny/grupowy. Efekty pracy studenci przedstawiają na kartkach białego papieru formatu A3 w układzie poziomym, uporządkowane w zestawach odpowiadających poszczególnym zadaniom. Dopuszczalna jest zróżnicowana technika opracowań: rysunek odręczny, fotografia, wizualizacja. Zajęcia prowadzone są w formie: prezentacji, dyskusji, korekty indywidualnej/grupowej.
Prezentacja semestralnych osiągnięć studentów odbywa się na zakończenie semestru w formie wystawy.
- Nauczyciel: PIOTR Belter
- Nauczyciel: Krzysztof Szarejko
- Nauczyciel: Magdalena Szarejko
W trakcie semestru letniego należy uzgodnić zakres, skonsultować oraz wykonać ćwiczenie polegające na wykonaniu studium przestrzeni otwartej, jej charakterystycznych przekrojów i pierzei wraz z opisem zasad kształtowania nowej kubatury (brak propozycji zmian będzie równoznaczny z brakiem zaliczenia).
Opiekunem ćwiczeń jest dr inż. arch. Piotr Marek Smolnicki.
Ćwiczenia należy uzgodnić i konsultować w wyznaczonych godzinach konsultacji.
- Nauczyciel: PIOTR SMOLNICKI
W trakcie semestru letniego należy uzgodnić zakres, skonsultować oraz wykonać ćwiczenie polegające na opisaniu i zinterpretowaniu przestrzeni ulicy lub placu.
Opiekunem ćwiczeń jest dr inż. arch. Piotr Marek Smolnicki.
Ćwiczenia należy uzgodnić i konsultować w wyznaczonych godzinach konsultacji.
- Nauczyciel: PIOTR SMOLNICKI

Celem zajęć jest zapoznanie studentów I roku studiów inżynierskich Gospodarki Przestrzennej z problematyką planowania rozwoju złożonych organizmów miejskich na przykładzie dzielnic mieszkaniowych i obszarów problemowych Aglomeracji Gdańskiej. Zadaniem do wykonania jest analiza i ogólna wizja urbanistyczna dzielnicy dużego miasta. Studenci zapoznają się z koniecznością podejścia systemowego i współpracy z różnymi specjalistami w podnoszeniu jakości struktur miejskich, z uwzględnieniem uwarunkowań funkcjonalno-przestrzennych, środowiskowych, kulturowych i krajobrazowych i potencjału struktur miejskich, badanych w różnych skalach.
Ćwiczenia projektowe obejmują:
- wieloaspektową analizę struktury funkcjonalno-przestrzennej wybranej dzielnicy oraz jej powiązań z otoczeniem
- określenie wartości i problemów dzielnicy
- propozycję ogólnej wizji przekształceń dzielnicy (wraz z uproszczoną makietą).
Ćwiczenia w formie seminarium stanowią uzupełnienie ćwiczeń projektowych. Podczas seminarium poszczególne grupy omawiają dobrane inspiracje ze świata, dotyczące wybranych problemów i zagadnień związanych z projektem. Mają one uzupełnić / wzbogacić projekty, nawiązując do najnowszych trendów urbanistycznych (takich jak projektowanie w odpowiedzi na zmiany klimatyczne, waterfronty wielofunkcyjne, systemy zieleni miejskiej).
- Nauczyciel: ANNA Rubczak
- Nauczyciel: Aleksandra Sas-Bojarska

GP - sem.2 studia inż.
- Nauczyciel: Małgorzata Rogińska-Niesłuchowska
Cel przedmiotu
Celem przedmiotu jest wykonanie kompleksowej inwentaryzacji urbanistycznej przestrzeni wybranego fragmentu miasta. Zapoznanie studentów z metodami i technikami inwentaryzacji urbanistycznej w praktyce planistycznej.
Krótki opis przedmiotu
Ćwiczenia są formą zajęć terenowych, mających zaznajomić studentów z zasadami przeprowadzania inwentaryzacji urbanistycznej. Inwentaryzacja urbanistyczna jest podstawą dla analiz i projektów z dziedziny urbanistyki i planowania przestrzennego.
W ramach ćwiczeń studenci:
- zbierają dane w terenie, wykonują dokumentację fotograficzną,
- opracowują zgromadzony w terenie materiał zgodnie z ujednoliconą legendą dotyczącą zapisu graficznego.
Studenci pracują w grupach 2-5 osobowych.
Temat zadania
Tematem zadania powinny być przestrzenie o wysokich walorach kompozycyjno-urbanistycznych. Do zadania należy wybrać miejsce charakterystyczne, cechujące się elementami wartymi opisania oraz interpretacji.
Terminy opracowania
Przed przystąpieniem do inwentaryzacji na początku semestru należy sformować grupę oraz uzyskać akceptację prowadzącego! Inwentaryzację należy konsultować w trakcie CAŁEGO semestru, począwszy od propozycji zakresu, poprzez stosowane techniki, po elementy merytoryczne zgodnie z ustalonymi godzinami konsultacji lub umawianymi indywidualnie. Termin na opracowanie to ostatni tydzień przed sesją można wcześniej lub w sesji poprawkowej)
- Nauczyciel: PIOTR SMOLNICKI
Cel przedmiotu
Praktyka ta ma na celu wykonanie studium przestrzeni otwartej, jej charakterystycznych przekrojów i pierzei wraz z opisem zasad kształtowania nowej kubatury (brak propozycji zmian będzie równoznaczny z brakiem zaliczenia).
Krótki opis przedmiotuW ramach praktyki projektowej na podstawie dokumentacji fotograficznej studenci wykonują:
- charakterystyczne przekroje przestrzeni otwartej ulicy, placu z jej ścianami (kąt środkowy, lico ścian z uwzględnieniem markiz, balkonów, gzymsów, połaci dachowej od strony przestrzeni, linię szpaleru drzew wraz z tzw. pokrojem korony oraz innych istotnych elementów, np. słupy oświetleniowe, słupy reklamowe okrąglaki, pokazanie która przestrzeń służy pieszym, rowerzystom, która podróżującym samochodami),
- studium pierzei (oddzielne rysunki analizujące m.in.: kontury i proporcje elewacji określone ich przekątnymi, materiały i kolorystyka, podziały pionowe, podziały poziome, proporcje i rozmieszczenie otworów okiennych, ich osie, detalu, np. gzymsy, fryzy, światłocień, kontynuacje linii kompozycyjnych pomiędzy budynkami),
- opis zasad kształtowania nowej kubatury w zadanym kontekście (nie jest to projektowanie nowego budynku, ale podanie wytycznych do zaprojektowania nowej kubatury przy użyciu analogicznych technik do tych, użytych we wcześniejszych analizach).
Termin opracowania
Przed przystąpieniem do inwentaryzacji na początku semestru należy sformować grupę oraz uzyskać akceptację prowadzącego! Inwentaryzację należy konsultować w trakcie CAŁEGO semestru, począwszy od propozycji zakresu, poprzez stosowane techniki, po elementy merytoryczne zgodnie z ustalonymi godzinami konsultacji lub umawianymi indywidualnie.
Termin na opracowanie to ostatni tydzień przed sesją można wcześniej lub w sesji poprawkowej)
- Nauczyciel: PIOTR SMOLNICKI